Marcus begint zijn verhaal heel gewoon, alsof er geen bijzondere boodschap mee gepaard is. Hij schrijft: “In die tijd toen Jezus uit de synagoge kwam, ging Hij met Jakobus en Johannes naar huis van Simon en Andreas. Want de schoonmoeder van Simon lag met koorts op bed. Jezus pakte haar bij de hand en deed haar opstaan; zij werd vrij van koorts en bediende hen”. Dit genezingsnieuws verspreidt zich onmiddellijk, zodat de stadsbewoners alle zieken en bezetenen naar Jezus mee brengen.
Broeders en zusters, zoals u weet, synagoge is niet anders dan wat de kerk voor ons is; waar joodse volk bij elkaar komt om Gods woord te beluisteren en te bezinnen. Zo doende is sabbat de wekelijkse ruimte in de tijd voor de gedachtenis van Gods verlossing. Daar gaan ze naar synagoge voor. Daar gaan ook wij naar de Kerk voor. Zoals wat Jezus doet, dat vraagt ons actie als vervolg. Onmiddellijk na zijn bezoek te synagoge, gaat Jezus op bezoek naar de zieke schoonmoeder van Simon. Het gaat dus nooit alleen om synagoge of kerk, maar om wat daarna bij behoort. D.w.z. wij gaan niet naar de kerk slechts om de verborgene God. Als men God zoekt louter om eigen voordeel, dan loopt hij Hem mis en vindt God eigenlijk niet. Als wij de kerk verlaten, d.w.z. wanneer wij de verhalen van God hebben gehoord, dan wordt er een appel gedaan om iets te doen voor de ander. Door dienstbaarheid zullen we Jezus pas goed leren kennen en begrijpen. Wij komen niet naar de kerk puur om de eredienst. De evangelische boodschap vraagt ons elkaar te helpen, elkaar betrokken te zijn, of eventjes tijd maken voor de naaste om het gemeenschappelijke te bevorderen. Jezus helpt de zieke schoonmoeder van Simon en nog veel andere mensen. Zo is het ook met de schoonmoeder van Simon; na haar genezing, gaat zij nu met Jezus mee de ander te helpen. Maar er zijn ook mensen, die bij Jezus komen, niet voor zijn prediking, maar omwille voor zijn genezende kracht. Zij zijn niet geïnteresseerd in de boodschap. Het motief waarom Jezus de zieken genees, interesseert hen niet. Ze hebben Jezus nodig enkel om eigen heil. Wat Jezus doet voor velen, dat kunnen wij ook. Wij proberen mee te leven met en voor elkaar. In gebed en meditatie, vragen wij ons eens af: Waarin verschilt mijn manier van leven met die van Jezus? De vrienden van Job, uit de eerste lezing, kwamen wel Job te troosten maar ze deden het allerminst. Zo willen we toch niet zijn als de volgelingen van Jezus. Er wordt vaak gesproken over multiculturele samenleving, over zorgvuldig omgaan met de natuur, over groen energie, over milieuvriendelijke bedrijf, enz. Wat kunnen wij daar voor betekenen? Te beginnen met kleine dingen is het al eigenlijk van grote waarde. Moge Gods woord dat wij dikwijls horen, ons verstand verlichten en ons hart verwarmen.
1e lezing: Job 7, 1-4. 6-7; 2e lezing: 1 Kor. 9, 16-19. 22-23; evangelie: Marcus 1, 29-39
De evangelietekst uit de Willibrordvertaling 1978:
In die tijd toen Jezus uit de synagoge kwam, ging Hij met Jakobus en Johannes naar het huis van Simon en Andreas. De schoonmoeder van Simon lag met koorts te bed; zij spraken Hem aanstonds over haar. Hij ging naar haar toe, pakte ze bij de hand en deed haar opstaan: zij werd vrij van koorts en bediende hen. In de avond, na zonsondergang, bracht men allen die lijdend of bezeten waren bij Hem. Heel de stad stroomde voor de deur samen. Velen die aan allerhande ziekten leden, genas Hij en Hij dreef tal van geesten uit, maar Hij liet niet toe dat de boze geesten spraken, omdat zij Hem kenden. Vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf zich naar een eenzame plaats, waar Hij bleef bidden. Simon en zijn metgezellen kwamen Hem achterop en toen ze Hem gevonden hadden, zeiden ze: ‘Iedereen zoekt U.’ Hij antwoordde hun: ‘Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen in de omtrek, opdat Ik ook daar kan prediken. Daartoe ben Ik immers uitgegaan.’ Hij trok door heel Galilea, predikte in hun synagogen en dreef de boze geesten uit.