Broeders en zusters, wij mogen vandaag Jezus ontmoeten ‘gezeten aan de rechterhand van de Vader’. Jezus opgevaren ten hemel zit aan de rechterhand van de Vader om voor ons ten beste te spreken. Vandaar ‘zal Hij wederkomen om te oordelen over levenden en doden’. Net zo min als op Pasen bij de verrijzenis van Jezus krijgen we vandaag exact te horen hoe Jezus ten hemel is opgestegen. Enkel een opmerking, dat een wolk Hem onttrok aan het zicht van zijn leerlingen. Nergens staat wat er nu exact gebeurde. Een wolk onttrok Hem aan het zicht. Dat is genoeg! Jezus wordt volledig opgenomen in Gods aanwezigheid. Het is een beeld zoals ‘gezeten aan de rechterhand van God’ ook een beeld daarvan is. Uitdrukking van de realiteit, dat Jezus nu voor ons totaal bij God aanwezig is. Paulus verwoordt het geheim van deze feestdag als volgt: “Jezus is boven alles, met alles en in alles”. Zo mogen wij Hem vandaag ontmoeten.
Hemelvaart heeft de schijn van een afscheid. Jezus wordt aan de ogen van de apostelen onttrokken. De leerlingen blijven onder op aarde achter terwijl Hij naar boven gaat. Hij is niet langer te midden van zijn leerlingen, om met hen te eten, te drinken en met hen te spreken. Hij verwijdert zich. Jezus is niet langer in de kring van zijn leerlingen maar verwijdert zich. De Aanwezige lijkt de Afwezige te worden en toch is het tegendeel waar. Zoals de Dode met Pasen de Levende blijkt te zijn, zo is met Hemelvaart de Afwezige de Altijd Aanwezige.
Hemelvaart is het feest van de verbinding van zoveel uitersten. Hemel en aarde, God en mens, lichaam en geest, aanwezigheid en afwezigheid. De Hemelvaart van Jezus brengt de uitersten samen. Het is trouwens de identiteit van Jezus want Hij - die de twee werelden, hemel en aarde, één heeft gemaakt - heeft de scheidsmuur weggehaald en alles onder één hoofd weer samen gebracht. Daarom is Hemelvaart het feest van de hoop.
‘Leven met uitersten en zoeken naar verbinding’ dat is wat Jezus ons leert. Heb je vijanden lief! Bemin wie jou haten! Wie zijn leven verliest zal het winnen! Normaal zijn wij geneigd om te kiezen tussen het een of het ander. Jezus blijft voortdurend staan in die spanning en zo kan Hij hemel en aarde, God en mens bijeen brengen en houden. Onze huidige Paus probeert ook voortdurend in deze spanning tussen uitersten te blijven staan en dat is voor mensen soms moeilijk te begrijpen, zelfs voor kardinalen.
Hemelvaart maakt nieuwe mensen van ons, met een nieuwe visie. We moeten niet naar de hemel blijven staren, maar ook ons niet blind staren op de aarde. Het gaat niet om het een of het ander. Het gaat erom, dat wij getuigen worden van Jezus die de verbinding is tussen de beide en dat kunnen we doen door in alle dingen God te zoeken, d.w.z. God boven alles stellen. We kunnen dat doen door te geloven, dat God met ons is in alles wat we doen en door alles wat we doen in de naam van Jezus te doen. Boven alles, met alles en in alles: dat is de levenswijze van de christen. Op die manier brengen wij hemel en aarde bijeen, God en mens en breekt in de afwezigheid en de leegte van dit bestaan soms Gods volheid en aanwezigheid door.
1e lezing: Hand. 1,1-11; 2e lezing: Efez. 4,1-13; evangelie: Marcus 16,15-20
De evangelietekst uit de Willibrordvertaling 1978:
In die tijd, toen Jezus aan de elf verscheen, sprak hij hen: ‘Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping. Wie gelooft en gedoopt is, zal gered worden, maar wie niet gelooft zal veroordeeld worden. En deze tekenen zullen de gelovigen vergezellen: in mijn Naam zullen ze duivels uitdrijven, nieuwe talen spreken, slangen opnemen; zelfs als ze dodelijk vergif drinken zal het hun geen kwaad doen; en als ze aan zieken de handen opleggen, zullen deze genezen zijn.’ Nadat de Heer Jezus aldus tot hen gesproken had, werd Hij ten hemel opgenomen en zit aan de rechterhand van God. Maar zij trokken uit om overal te prediken, en de Heer werkte met hen mee en schonk kracht aan hun woord door de tekenen die het vergezelden.