Broeders en zusters, de jonge medebroeders en zusters in onze buitenlandse kloosters vragen mij vaak bij een bezoek hoe zij in het monastieke leven kunnen volharden. Ik antwoord dan altijd met de aansporing: ‘kijk naar Jezus! Blijf naar Jezus kijken’. Het zijn niet mijn woorden maar het is de aansporing van de brief aan de Hebreeën. Kijk naar Jezus.
In de nachtwake van dit feest luisterden wij vannacht naar een tekst van een vrij onbekende auteur uit onze Orde, Amadeus van Laussane. Hij was monnik en later bisschop in de 12e eeuw. Wanneer hij mediteert over het kerstgebeuren wordt Amadeus gegrepen door de blik van Moeder Maria naar het Kind. “Maria ziet dat de Zoon van God aan haar is overhandigd; ze verheugt zich als ze ziet dat de redding van de wereld aan haar is toevertrouwd. Ze hoort de Heer God diep in haar hart tegen haar zeggen: “Ik heb jou uitgekozen onder allen die Ik geschapen heb; Ik zegen jou onder de vrouwen (Lc 1,42); Ik heb jou mijn Zoon in handen gegeven; Ik heb je mijn Enige toevertrouwd.” Natuurlijk vrome fantasie maar een prachtige tekst die ons aan het begin van dit nieuwe jaar laat zien wat voor een zegen en een genade ons gegeven is: Jezus zelf! Hij is in onze handen gelegd! “Ik heb jou mijn Zoon in handen gegeven”.
Op Nieuwjaarsdag staat Psalm 67 centraal: ‘God zij ons genadig en zegene ons. Doe zijn aanschijn over ons lichten’. Wanneer wij naar het nieuwe jaar kijken en de 365 dagen zien die voor ons liggen dan kunnen wij daar verschillend op reageren. Je kunt van die 365 dagen die op je afkomen in paniek raken. Je kunt er pessimistisch van worden, want ze zullen toch wel geen goeds brengen. Je kunt er al te realistisch tegen aankijken: kome nu eenmaal wat komt. Je kunt er ook al te optimistisch tegen aankijken: al die 365 dagen gaan mij voorspoed en geluk brengen. Zo optimistisch dat het narcistisch wordt: 365 dagen, 365 kansen om mijzelf centraal te stellen en groter te maken ten koste van anderen. Hoe kijk ik tegen het nieuwe jaar aan dat voor mij ligt?
Een christelijke kijk op het nieuwe jaar is dat wij de dagen die voor ons liggen zien als een zegen en een genade, dat wil zeggen dat iedere dag van het jaar een dag van de Heer is. Een dag waarop we Hem kunnen zien. Iedere dag is een dag waarop de Heer aan ons wordt geschonken. Iedere dag, wat die dag ons ook zal brengen, is een gelegenheid waarop wij de Heer kunnen zien. Hij laat zich iedere dag van het jaar, in alle omstandigheden, goede en slechte aan ons zien.
Kunnen wij zo naar het nieuwe jaar kijken? Kunnen wij zo naar iedere gebeurtenis in ons leven kijken? Kijk naar Jezus! Veel mensen zuchten waar God in onze tijd te vinden is? Waar is Hij te midden van al die ellende, oorlogen, groot en klein, dichtbij of veraf. Waar is Hij wanneer ik op een dag geconfronteerd wordt met verdriet, met dood, met verlies van relatie of werk. Waar is Hij? Laten we in het komende jaar niet vergeten dat God in Jezus met ons is, alle dagen van ons leven. Hij is een zegen en een genade, altijd en in alles. Om dat te kunnen zien moeten we kijken naar Jezus zoals Maria kijkt naar haar Kind en dan diep in haar hart de woorden hoort: ‘Ik heb jou mijn Zoon in handen gegeven’. Laten we met de Moeder Gods kijken naar Jezus!
lezing: Numeri 6,22-27; 2e lezing: Galaten 4,4-7; evangelie: Lucas 2,16-21
De evangelietekst uit de Willibrordvertaling 1978:
De herders haastten zich er heen en vonden Maria en Jozef en het pasgeboren kind, dat in de kribbe lag. Toen ze dit gezien hadden, maakten ze bekend wat hun over dit kind gezegd was. Allen die het hoorden, stonden verwonderd over hetgeen de herders hun verhaalden. Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en overwoog ze bij zichzelf. De herders keerden terug, terwijl zij God verheerlijkten en loofden om alles wat zij gehoord en gezien hadden; het was juist zoals hun gezegd was. Nadat de acht dagen voorbij waren en men Hem moest besnijden, ontving Hij de naam Jezus, zoals Hij door de engel was genoemd voordat Hij in de moederschoot werd ontvangen.