Broeders en zusters, Pasen is het feest van de onrust! Een onrust die vrede brengt. Aan de religieuzen in de kerk vraagt Paus Franciscus in dit bijzondere jaar van het Godgewijde leven om ‘de wereld wakker te schudden.
Wees getuigen van een andere manier van doen, van handelen, van leven ! Het is mogelijk om anders te leven in deze wereld!’ De wereld wakker schudden, dat is Pasen! Bij het bezoek van Maria van Magdala bij het open graf vindt bij de evangelist Matteüs niet voor niets een aardbeving plaats. Pasen schudt de wereld wakker! Het is iets ongehoord want dood is dood en een dode staat niet op uit de dood en zelfs onze vergevorderde medische wetenschap heeft nog geen dode terug in het leven gekregen.
We gedenken, vieren vandaag een gebeurtenis uit het verleden. Het unieke feit dat Jezus uit de dood opstond. Hij werd door Zijn Vader uit de dood opgewekt. We weten niet hoe, maar we weten enkel dat het waar is. Die gebeurtenis verkondigen wij in navolging van hen van wie wij deze blijde boodschap ontvangen hebben. Het is de gebeurtenis van het lege graf waarmee Maria Magdalena ons vanochtend confronteert. ‘Ze hebben de Heer weggenomen en ik weet niet waar ze Hem hebben neergelegd’. Aan het lege graf ligt een gebeurtenis ten grondslag die ons wakker schudt, in beweging zet.
We vieren vandaag ook het nieuwe leven, het heden, dat wij dankzij de gebeurtenis van de verrijzenis ontvangen hebben. Dankzij de Verrijzenis zijn wij in staat om het leven van de Verrezene te zien in deze wereld die zo vaak getroffen wordt door dood en duisternis. Dankzij zijn opstanding weten wij mensen op te staan uit de dood en duisternis. We weten ook dankzij de Verrezene op te staan tegen dood en duisternis. De Verrezene geeft ons een passie waarmee wij het heden, het huidige leven kunnen leven en anders beleven.
Vandaag vieren we ook dat de Verrijzenis in ons de kiem gelegd heeft tot, de hoop op, het eeuwige leven. We zien niet alleen de gebeurtenis met het lege graf. We zien niet alleen het heden, maar in geloof zien we ook de toekomst die de Verrezene voor ons geopend heeft: eeuwig leven. Geen onsterfelijkheid maar eeuwig leven met de Verrezene in God de Vader krachtens de Geest die ons levend zal maken.
Maria Magdalena laat ons vandaag het verleden zien. Johannes het heden en Petrus de toekomst. Dankzij de Verrezene worden wij wakker geschud om te getuigen van een andere manier van doen, handelen en leven. Het lege graf verandert ons doen want niet de dood heeft meer het laatste woord. Ons doen wordt getekend door leven. Het zien van de Verrezene in het heden verandert ons handelen, want we zien niet enkel dood en duisternis maar we zien nieuw leven soms even en vaak op onverwachte momenten. Het zien van de Verrezene en de hoop op eeuwig leven verandert ten slotte ons leven. Ons leven staat niet meer in het teken van de dood die wij eens zullen sterven maar reeds nu opent zich een venster op de eeuwigheid. Ons leven wordt groter en weidser over de grens van de dood heen.
Pasen schudt de wereld wakker! Pasen schudt ons mensen wakker; zet ons in beweging als we in het lege graf willen kijken, willen zien en geloven samen met Maria Magdalena, Johannes en Petrus. Samen met zoveel leerlingen van Jezus voor ons. Zij hebben laten zien dat de Verrezen Heer inderdaad oorzaak werd van een totaal anders leven waarin verleden, heden en toekomst samen vielen in dankbaarheid, passie en hoop. Moge dit Paasfeest ons stimuleren om anders te leven!
Eerste lezing: Hand. 10, 34a, 37-43; tweede lezing: Kol. 3, 1-4, evangelie: Joh. 20, 1-9
De evangelietekst uit de Willibrordvertaling 1978:
Op de eerste dag van de week kwam Maria Magdalena, vroeg in de morgen - het was nog donker - bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold. Zij liep snel naar Simon Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling, en zei tot hen: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’ Daarop gingen Petrus en de andere leerling op weg naar het graf. Ze liepen samen vlug voort, maar die andere leerling snelde Petrus vooruit en kwam het eerst bij het graf aan. Vooroverbukkend zag hij de zwachtels liggen, maar hij ging niet naar binnen. Simon Petrus die hem volgde, kwam ook bij het graf en trad wel binnen. Hij zag dat de zwachtels er lagen, maar dat de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt, niet bij de zwachtels lag, maar ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. Toen pas ging ook de andere leerling die het eerst bij het graf was aangekomen, naar binnen; hij zag en geloofde, want zij hadden nog niet begrepen hetgeen er geschreven stond, dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan.