7 juni 2024 - Op 6 mei jl. bezochten de broeders van Koningshoeven het Nationaal Holocaust Museum in Amsterdam. Het was indrukwekkend en het drukte de gemeenschap met de neus op de actuele feiten dat anno 2024 geweld en antisemitisme geen verleden tijd zijn. Abt Isaac: “Juist dáárom moeten we de verschrikkelijke periode van tachtig jaar geleden waardig blijven herdenken.”
Broeders bezoeken Holocaust Museum
Het herdenken van slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog heeft op Koningshoeven een bijzonder gevoelige lading. Abt Isaac: “In 1942 zijn enkele broeders en zusters van Koningshoeven en Koningsoord opgepakt en vermoord omdat ze Joods waren. Dat waren onze broers en zussen Löb. Op 6 mei, toen we toch in Amsterdam waren, hebben we hun namen op het Namenmonument zien staan. Zij zijn elk jaar in onze gedachten als we op 8 mei de andere slachtoffers van geweld herdenken die dicht bij ons staan: zeven Algerijnse trappistenmonniken die in 1996, vanwege hun trouw aan het monastieke leven, werden vermoord door extremisten.”
Honderden kinderen gered
Het bezoek aan het Holocaust Museum maakte indruk op de Koningshoevenbroeders. “Het museum is gevestigd in een voormalige kweekschool”, vertelt abt Isaac. “Hier vingen verpleegsters in de Tweede Wereldoorlog kinderen op die net daarvoor ruw van hun ouders waren gescheiden: deze moesten zich melden aan de overkant, in de Hollandsche Schouwburg, en werden vaak direct op transport gezet naar een concentratiekamp. Vanuit de kweekschool hielpen verpleegsters en mensen uit het verzet de kinderen ontsnappen naar onderduikadressen. Zo zijn er honderden kinderen gered. Helaas zijn er nóg meer kinderen omgekomen… De voormalige kweekschool is helemaal gerenoveerd en als museum ingericht. Tijdens ons bezoek hoorden we het verhaal van Joodse Nederlanders, van normale gezinnen, die werden geconfronteerd met onbeschrijfelijk leed. Het is ongekend hoe weinig mensen er toen na alle ellende zijn teruggekeerd.”
‘Voor God is er geen verschil’
Hoewel het lang geleden is, geeft abt Isaac aan dat het herdenken van slachtoffers van oorlog en geweld belangrijker is dan ooit. “De eerbied van het gedenken van onze broeders en zusters neemt alleen maar toe. De recente geschiedenis is ontzettend turbulent en heeft veel overeenkomsten met de gebeurtenissen waarvan we altijd zeiden: ‘nooit weer’. Ik vond het schokkend dat we na ons bezoek aan het Holocaust Museum op een wandeling door het Joodse kwartier niet voor de huizen mochten blijven staan. Dat zou onderstrepen ‘dat daar Joden wonen’. Hier waren ook Joodse symbolen van huizen afgehaald om het adres te anonimiseren. Het antisemitisme groeit, is zichtbaar. Je vraagt je oprecht af: waar zijn we in beland? Elk slachtoffer van oorlog en geweld is een uniek mens, of deze nu in Gaza of Israël woont, in Soedan of Congo. Voor God is er geen verschil. Laten we dat voor ogen houden.”